Hayata buğulu ve gri gözlerle geldim. Ne olacağını nasıl bir dünya'ya geldiğimi bilmiyordum. Korkuyordum ama içimdede tuhaf bir huzur vardı. Kendimi güvende hissetiğim yer nerde değildim artık bu etrafımdaki insanlarda kim burası neresi çok korkuyorum. Artık yavaş yavaş büyümeye başladım etrafda olanlara anlam veremiyorum halla bir sürü kişi geliyor bana dokunuyorlar bana zarar vermelerinden korkuyorum. Az önce biri vardı yanımda kollarında kendimi huzurlu, mutlu ve güvende hissettiğim nerde o şimdi bir an önce beni tekrardan kollarına alsa keşke çünkü çok uykum geldi ve onun kollarında uyumak çok
hoşuma gitti.
Yavaş yavaş herşeyi öğrenmeye başladım. Yanında kendimi güvenli ve huzurlu hissettiğim kişi annemiş meğerse o yanımdayken çok mutlu oluyorum yanımdan ayrılsın istemiyorum. Kucağında balkonda oturmaktan, evimizin bahçesindeki yeşillikleri izlemekten hoşlanıyorum. Tabi birde anneannem var beni çok sevdiğini bana zarar vermeyeceğini hissediyorum, gün geçtikçe insanların bana zarar verecekleri hissinden uzaklaşıyorum gözlerimde artık daha net görmeye başladı ve annem ve anneannem beni boncuğum diye sevmiyorlar büyüdüğümde mavi gözlü ve çok akıllı bir kız olucam galiba :) onları üzmemek için ellimden geldiğince ağlamamaya ve huzursuz görünmemeye çalışıyorum benim huzurlu ve mutlu olmam onlarında benim gibi hissetmesini sağlıyor.Artık çok büyüdüğümü biliyorum. Herşeyi kendim yapabilirim gibi hissediyorum, ellerimin üzerinde istediğim yere gidebiliyorum ama bir yerden tutunup kalkmak i
stediğimde başarılı olamıyorum bazen kalkıyorum ama ondan sonra tekrar yere oturamıyorum. Bu yüzden annemle anneannem bana çok güzel bir oyuncak aldılar ve ben artık ayaklarım üzerinde durabiliyorum istediğim yere kolaylıkla gidebiliyorum evin içinde gezebiliyorum balkonumuzun kapısından bahçemizdeki güzel yeşillikleri izliyorum artık eskisi gibi annemin kucağında olmak istemiyorum, sadece yanımda olması kendimi güvende hissetmeye yetiyor artık herkez beni çok seviyor bende insanların beni sevmelerine karşılık onlara gülüyorum ve sadece yüzümede olan bu ufacık bir tebessüm onları da çok mutlu ediyor. Her gün yaramazlıklar yapmaya annemi anneannemi hem kızdırıp hemde güldürmek çok hoşuma gidiyor yaramazlıklarımın nedeni herşeyin ilgimi çektiğini bildiklerinde bana çok fazla kızmıyorlar. Bugün itabarıyla 7 bucuk aylık oldum canım annem her hafta neler yaşağımızınızı ve benim ilk adımları attığım anıda burda paylaşıcak bende büyük bir kız olduğumda ben devam ediceğim... 
